υποηφαιστειακός

-ή, -ό, Ν

(πετρογρ.) (για εκρηξιγενές πέτρωμα) αυτός που έχει σχηματιστεί πολύ κοντά στην επιφάνεια τής Γης, σε βάθη από 10 έως 1000 μέτρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. γαλλ. hypovolcanique].